بالا رفتن آسانسورهاي اوتيس بدون توقف

امروزه پيشرفت‌هاي مهندسي، آسمان‌خراش‌هاي مدرن را به سمت ارتفاعات جديد سوق مي‌دهد اما در هسته اين سازه‌ها، تكنولوژي‌اي كه كليد تكثير آنهاست اغلب ناديده گرفته مي‌شود؛ كليد تكثير سازه‌هاي مدرن آسانسور است. آسانسورها در طول قرن‌ها به ساختمان‌هاي بي‌شمار و خانه‌هاي زيادي پيوسته‌اند.  

اولين آسانسور توسط يك معمار رومي و با يك طرح ابتدايي عرضه شد كه در آن از يك پلت‌فرم و چند قرقره استفاده شده بود و با كمك نيروي دست انسان يا حيوانات استفاده شد. 

در سال 1853، Elisha Graves Otis، کارآفرین آمریکایی در نمایشگاه جهانی نیویورک اولين ترمز ایمنی آسانسور را به نمايش گذاشت. اوتيس در كارخانه نيويورك‌نيويورك كار مي‌كرد و كارش حمل ماشين‌هاي سنگين بين طبقات بود. اتفاقاتي كه بر اثر پاره شدن طناب يا افتادن پلت‌فرم مي‌افتاد، او را به فكر «افزايش ايمني آسانسور» انداخت. 

هنگامي كه جمعيت در كاخ كريستال نيويورك جمع شد، يك مكانيك روي پلت‌فرم قرار گرفت و بعد از چند متر بالا رفتن، يك طناب را به وسيله تبر قطع كرد. اما در كمال تعجب تماشاگران، پلت‌فرم پس از چند اينچ پايين آمدن، از حركت ايستاد و ديگر سقوطي در كار نبود و اين نقطه آغاز اجراي طرح ايمني در آسانسور بود. 

طرح ايمني آسانسور ارائه شده توسط اوتيس را مي‌توانيد در شكل زير ببينيد:

شرح عكس: از چپ به راست A- پیستون آسانسور هیدرولیکی B- الیشا اوتیس در نمایشگاه جهانی نیویورک C- تصويري از موتور بخار آسانسور 

بعد از نمايشگاه، تقاضا براي آسانسور Otis به سرعت افزايش پيدا كرد و اين شركت اولين آسانسور عمومي را در فروشگاهي در سال 1857 عرضه كرد. پس از آن شروع به توليد آسانسورهاي بخار كرد كه مي‌توانست به سمت بالا و پايين زمين حركت و در صورت نياز با استفاده از ترمز آسانسور توقف كند. اوتيس در سن 49 سالگي فوت كرد اما فرزندانش چارلز و نورتون، چشم‌اندازي فراتر از مرگ را ديدند به طوري كه امروزه شركت آسانسور اوتيس (Otis) در سراسر جهان به ارائه خدمات مي‌پردازد و اوتيس به نامي تبديل شده كه در هزاران آسانسور يافت مي‌شود. 

در عكس بالا نام برج‌ها و شركت‌هايي كه در حال حاضر از آسانسور اوتيس استفاده مي‌كنند آورده شده است.