برای آسانسور خود روغن می‌خرید یا گازوئیل!
یکی از مهم‌ترین عوامل موثر بر کارکرد بهتر آسانسورها روغن کاری آن است. از این رو کمترین بی‌دقتی در خرید روغن آسانسور می‌تواند خطرهای بزرگی در پی داشته باشد.
همان‌طور که می‌دانید برای کاهش اصطکاک بین قطعات فلزی و جلوگیری از ساییدگی قطعاتی که با هم درگیر هستند از روان‌کننده‌ای به نام روغن صنعتی استفاده می‌شود.
در صنعت آسانسور برای جلوگیری از ساییدگی قطعات در هنگام بالا و پایین رفتن کابین و کاهش صدا و اصطکاک بین کفشک‌ها و ریل‌ها، باید از «روغن‌ریل» استفاده شود.
«روغن‌ریل» از ترکیب روغن پایه (که از تقطیر نفت خام به‌دست می‌آید) و مقداری ماده افزودنی دیگر ساخته می‌شود. این روغن در محفظه‌ای به نام روغندان ریخته شده و با کمک فیتیله‌ای که در آن قرار دارد، روغن سرتاسر ریل‌ها را آغشته می‌کند، متأسفانه سالهاست که برخی از «تولیدکنندگان‌روغن» در بازار آسانسور، به‌جای استفاده از روغن پایه به عنوان ماده اصلی، از ترکیب «روغن‌سوخته‌تصفیه‌شده» و «گازوئیل» که خود حلال (ضد) روغن است، در تولید «روغن‌ریل» استفاده می‌کنند!
به عبارتی با جمع‌آوری روغن سوخته از مغازه‌های تعویض روغنی و تصفیه آن و اضافه کردن مقداری گازوئیل، با چند هزار تومان، روغن ریلی به بازار عرضه می‌کنند که در برخی موارد تا بیش از ۲۰ برابر ارزش آن، به مدیران ساختمان‌ها، فروخته می‌شود.
این در حالی است که با یک جستجوی ساده در اینترنت به راحتی؛ می‌توان از قیمت این مواد آگاه شد. امروز قیمت حدودی هر لیتر گازوئیل در بازار آزاد، هزار تومان و قیمت حدودی روغن پایه خریداری شده در بورس کالا ۳۱ هزار تومان است!
سریع ترین راه «تشخیص‌تقلب» در «هنگام خرید» روغن ریل از «بازارآسانسور»، بو کردن آن است.
استفاده از روغن ریلی که بوی شدید گازوئیل یا تینر روغنی می‌دهد، نه‌تنها برای روان‌کاری ریل خوب نیست و سر و صدای آسانسور را کاهش نمی‌دهد، بلکه، چون «چربی‌زداست» در هنگام بالا و پایین رفتن کابین حتی روغن قدیمی را از بین می‌برد، صدای ناهنجاری در هنگام حرکت ایجاد می‌کند، به تجهیزات داخل چاه آسانسور صدمه می‌زند و در مواردی باعث آتش‌سوزی و تنگی‌نفس افراد شده است.