صنعت آسانسور می‌تواند جوابگوی ساخت یک میلیون واحد مسکونی درسال باشد
ضریب نفوذ آسانسور در ده سال گذشته رشد زیادی داشته است. علاوه بر این، رشد آسانسور در سال‌های اجرای مسکن مهر زیاد بود، یعنی سال‌های 92 تا 94 حدود 75 هزار دستگاه آسانسور جدید در کشور تولید شد.
دولت سیزدهم مدعی ساخت سالی یک میلیون مسکن است. برای رسیدن به این هدف، پیش نیازها و لوازمی لازم است و یکی از آنها آسانسور است. در زمینه سانسور، چین، امریکا و هند به ترتیب بزرگ‌ترین تولیدکنندگان آسانسور هستند و بعد هم ایران و روسیه مدام بین رتبه چهارم و پنجم در رفت و آمدند. اما رقم‌ها هیچ کدام به یک میلیون در سال نمی‌رسد. البته ساخت یک میلیون واحد مسکونی در سال به معنی نیاز به یک میلیون آسانسور نیست. برای اینکه میزان آسانسور مورد نیاز این یک میلیون واحد مسکونی در سال مشخص شود، باید دید تراکم و طبقات این واحدها چگونه خواهد بود. اما احتمالاً برای این میزان مسکن، بین 100 تا 200 هزار دستگاه آسانسور مورد نیاز است. این در حالی است که سال گذشته در کشور حدود 27 هزار دستگاه آسانسور تولید شده است. البته همان طور که گفتم، ایران جز برترین کشور ها در زمینه تولید آسانسور است. در دوره ای، ایران رتبه سوم را در دست داشت، اما بعد هند جایگاه ما را به دست آورد و حالا بین روسیه و ما رقابت در رتبه چهارم و پنجمی در جریان است. همچنین میزان تولید ما از کل اروپا و آفریقا بالاتر است.
در بررسی نیاز آسانسور در بخش مسکن باید گفت که هرجایی که به مسکن نیاز باشد و ساخت و ساز جریان پیدا کند، آسانسور هم مورد استفاده قرار می گیرد. مخصوصاً در حال حاضر که حتی ساختمان‌های دو طبقه هم از آسانسور استفاده می کنند. در شمال کشور یا استان‌ها و شهرهای بزرگ و خانه‌های ویلایی دیگر برای ساختمان‌های دو طبقه و سه طبقه هم آسانسور نصب می کنند. به این ترتیب ضریب نفوذ آسانسور در ده سال گذشته رشد زیادی داشته است. علاوه بر این، رشد آسانسور در سال‌های اجرای مسکن مهر زیاد بود، یعنی سال‌های 92 تا 94 حدود 75 هزار دستگاه آسانسور جدید در کشور تولید شد.
البته از رقم 75 هزار تا 200 هزار دستگاه مورد نیاز برای یک میلیون واحد مسکونی، فاصله زیادی وجود دارد، اما اگر برنامه ریزی دقیقی صورت بگیرد و نقشه راهی وجود داشته باشد برای ساخت این یک میلیون مسکن، می‌توان تولید آسانسور را انجام داد. صنعت آسانسور ایران آنقدر پویا است که بتواند جوابگوی این طرح باشد.
در سال‌های 92 و 93 توان تولیدی که الان درکشور وجود دارد، وجود نداشت. آن زمان توان بیشتر با بحث واردات جبران می‌شد. برای این مسکن‌های جدید، آسانسور های هشت نفره و 6 نفره و 1.6 متر بر ثانیه مورد نیاز است. در حال حاضر توان تولید قطعات در کشور بالا رفته و برای اجرا در سال‌های گذشته خیلی تلاش کردیم. علاوه بر این آموزش و مهارت آموزی تکنسین‌ها و فعالان بخش نصب و خدمات پس از فروش آسانسور در ایران مدام بهبود یافته است.
ایران در منطقه خودمان از کشورهای سی‌آی‌اس، عراق، ترکیه، و حتی خاورمیانه از نظر طراحی و مهندسی و توانایی اجرایی آسانسور، نفر اول است. شاید عده ای درباره مثال ترکیه با من هم‌نظر نباشد و بگویند قدرت تولید قطعات آسانسوی در ترکیه بهتر و راحت‌تر از ایران باشد. باید گفت آنها با بازارهای جهانی ارتباط دارند، اما ما با خدمات فنی مهندسی توانایی صادرات داریم. برای صادرات یکی سری ضعف‌ها داریم، اما قدرت بالقوه داریم که باید به بالفعل تبدیل شود. چرا که ایران نیروهای آموزش دیده فراوان و کارآزموده ای دارد. در ایران به طور اختصاصی و یا بخشی از رشته در دانشگاه‌های دولتی و خصوصی به تکنسین و مدیران فنی در بخش آسانسور آموزش داده می‌شود. این موسسات و آموزشگاه ها در تهران بیشتر است اما در مراکز استان‌ها هم وجود دارد.