نصب آسانسورهای دوسرعته

نصب آسانسورهای دوسرعته

در عملیات نصب آسانسور : آسانسورهایی که استارت و استپ حرکتی آنها کاملا مشهود و محرز و همراه با شوک باشد جزء آسانسورهای دوسرعته محسوب می گردند چرا که تغییرات سرعت آسانسور بطور ناگهانی بوده و کابین هنگام شروع به حرکت در کسری از ثانیه از حالت سکون بدون هیچ معطلی به حداکثر سرعت خود ( معمولا یک متر بر ثانیه) رسیده و هنگامی که به سطح (level) طبقه نزدیک میگردد موتور آسانسور از دور تند (همان سرعت یک متر برثانیه) به دور کند (معمولا نیم متر برثانیه) تغییر سرعت داده و سرانجام از حرکت باز می ایستد.

پس موتور آسانسورهای دوسرعته دارای دو سرعت است که استارت با دور تند و استپ توسط دور کند انجام میگردد. سیستم کنترل یا تابلو فرمان آسانسورهای دوسرعته نیز طوری طراحی گردیده که موتور دو سرعته این آسانسورها را کنترل نماید. این تابلو فرمانها بدون استفاده از درایو کنترل سرعت و توسط چهار عدد کنتاکتور سرعتهای تند ، کند و جهت بالا ، جهت پایین موتور آسانسور را مدیریت می­ نماید. این سیستم دارای اشکالاتی است که به اختصار به آنها می­ پردازیم:

• مصرف برق بالا
• استهلاک بالای قطعات
• کیفیت پایین حرکتی
• سر و صدای زیاد ناشی از موتور و سیستم کنترل
• سرویس و نگهداری سختتر
• Leveling ( همسطح سازی ) غیر دقیق
• error و خرابی های بالا
• هزینه های بالا
  هزینه های اولیه آسانسورهای دوسرعته (نصب و قطعات) نسبت به آسانسورهای 3VF (دور متغیر) پایین تر است اما در یک بازه زمانی تعریف شده باتوجه به موارد ذکر شده فوق هزینه های یک آسانسور دوسرعته گرانتر از آسانسورهای 3VF (دور متغیر) خواهد بود. مصرف انرژی آسانسور های دو سرعته به چند دلیل بالاست. آسانسورهای دوسرعته بر خلاف آسانسورهای 3VF مدت زمان زیادی از حداکثر ولتاژ و فرکانس برق استفاده می نمایند به عبارت دیگر آسانسورهای دو سرعته بلافاصله با حداکثر سرعت تعریف شده خود شروع به حرکت می نمایند اما آسانسورهای 3VF به تدریج ولتاژ و فرکانس آنها در نتیجه سرعت آنها افزایش می یابند، این نشان می دهد که آسانسورهای دو سرعته مدت زمان زیادی از حداکثر ولتاژ و فرکانس برق استفاده می کند. نتیجه این قضیه این است که اینرسی ( مقاومت در برابر حالت جدید یا میل به تداوم حالت قبلی سیستم) باعث افزایش مصرف انرژی آسانسورهای دوسرعته می­گردد، چرا که آسانسورهای دوسرعته بطور ناگهانی تغییر وضعیت می­ دهند.

کیفیت حرکتی این نوع آسانسورها نیز بدلیل تغییرات ناگهانی سرعت پایین است چرا که مسافران بطور کامل شوک ناگهانی حرکت را احساس کرده و نتیجه این است که این نوع آسانسورها از کارایی لازم در ساختمانها و نهادهای خاص ( از جمله بیمارستانها و …) برخوردار نخواهند بود. حتی سر و صدای ناشی از ترمز موتور ، الکترو موتور ، کنتاکتورهای تابلو فرمان نیز باعث نارضایتی طبقات فوقانی نزدیک به موتور خانه آسانسور می­ گردد. نکته مهم دیگر این است که آسانسورها دوسرعته بدلیل فاقد سیستم کنترل سرعت درایو (inverter) می بایست توسط موتورهای گیربکس دار پیاده سازی گردند زیرا برق شهری سه فاز 380 ولت 50 هرتز باعث چرخش دور بالای فلکه فلایول موتور شده و این دور بالا بایستی توسط گیربکس به دور پایین تر (یک متر بر ثانیه) و همچنین قدرت بالاتر تبدیل شود. بنابراین آسانسورهای دوسرعته قابلیت پیاده سازی با موتورهای بدون گیربکس (Gearless) را ندارند. با توجه به مطالب ذکر شده فوق نتیجه منطقی و طبیعی این است که هزینه های نگهداری و پشتیبانی این نوع آسانسورها در مقایسه با آسانسورهای دور متغییر (3VF) بخصوص در حالتی که از قطعات بی کیفیت استفاده شده است بسیار بالاتر خواهد بود.

اما با توجه به تنوع قطعات می­توان معایب فوق را تا سطح قابل ملاحظه ای کاهش داد. بعنوان مثال می­توان بجای استفاده از کنتاکتورهای کیفیت پایین در تابلو فرمان از کنتاکتورهای مرغوب و کم صداتر استفاده نمود تا تمامی مسائل ذکر شده فوق از جمله عمر مفید ، سرو صداها و … را نیز حل نمود. این قضیه را می­توان برای سایر قطعات یک آسانسور تعمیم داد بدین ترتیب که از قطعات با کیفیت و مرغوب استفاده نمایند